Fietsend naar succes met bokscoach op twee wielen:

Maak kennis met Pascal Heppenhuis, een veelzijdige man die als beroep maatwerk levert, werkend in een fabriek van de aluminiumindustrie. Daarnaast is hij bevlogen bokscoach met een eigen boksschool. Overdag gaat hij naar de zojuist genoemde fabriek en fietst hij 4,5 kilometer heen en terug. Erna eet hij thuis, met zijn gezin, en gaat hij – ook met de fiets – naar de bokschool 2,5 kilometer verderop. Daar zet hij de fiets in de fietsenstalling en start met de trainingen. Ontdek hoe Pascal met zijn fietsgewoonten niet alleen zijn fysieke, maar ook zijn mentale kracht versterkt.

Positieve gedachten op pedalen

"Als het kan, ga ik óveral naartoe met de fiets,'' zegt Pascal. Als bokscoach weet hij dat de kracht van positieve gedachten belangrijk is. Zijn tochten op de fiets richting en van werk, en naar andere bestemmingen, doen hem mentaal goed. Je trapt en doet een inspanning. Je focust niet alleen op je hoofd maar ook op je lijf. Je stopt met piekeren. Je zit meer in het nu dankzij het fietsen. Het zou voor iedereen top zijn om zo te reizen, vindt Pascal. 

Pascals filosofie gaat dan ook verder dan boksen; het zit in de kleine dingen. Hij moedigt zijn boksers niet alleen aan om alert te zijn in de ring, maar ook om buiten de sportschool te bewegen. Elke fietsrit draagt bij aan een gezondere levensstijl. Pascal gelooft dat beweging, zelfs in eenvoudige vormen, bijdraagt aan welzijn en mentale gezondheid. Je moet wel discipline opbrengen, en omdenken. Pascal: “De auto laten staan, kan dat wel, denk je misschien? Is dat niet ongemakkelijk? En kan ik niet beter een e-bike nemen? Nee, het is juist een gedoe om je sleutels, rijpapieren te pakken, om te krassen bij een ijzige ochtend. Nee, die fiets dan. Die heb je zo gepakt, je springt erop en bent weg! En je hebt geen accu nodig. De batterij gaat nooit leeg. De gewone fiets laat je nooit in de steek. Gedragsverandering is te realiseren door dit soort denktrucjes.”

De fiets geeft vrijheid en zorgt voor magische momenten

Voor Pascal is de fiets meer dan een vervoermiddel; het is een symbool van vrijheid. Je bent wendbaar, staat niet in de file en ziet heel bewust het licht veranderen, zeker als je in het donker vertrekt in de ochtend en bij licht aankomt. Als kind wilde hij altijd al met de fiets naar school, zelfs in de winter. Zijn moeder moest hem zowat dwingen om bij sneeuwval de bus te nemen. Pascal zit liever niet in een vierkant blok op wielen. Dat voelt als een soort van bekisting, hij heeft liever wind en ruimte om zich heen.

Deze enthousiasteling pleit ervoor dat mensen binnen tien kilometer voor de fiets kunnen kiezen bij dagelijkse tochtjes. Pascal: “Het is niet alleen een vorm van gratis fitness (mooi meegenomen – want zitten is het nieuwe roken). Het is ook een manier om de geest te bevrijden. Om iets te doen waar je blij van wordt. Iets onverwachts, iets anders dan je altijd al deed. Daarbij is het fijn om in de buitenlucht te zijn. Virussen hebben minder kans om je ziek te maken. Mensen gingen in de coronatijd niet voor niets meer luchten. Zelf fietsen in plaats van (met iemand samen) in de auto te zitten, is hoe dan ook goed.” 

Rituelen en mindset

Voor Pascal is fietsen geen opoffering, maar een bewuste keuze. Zijn rituelen, zoals een regenjas aandoen en droge sokken meenemen, maken het praktisch en comfortabel. En als je liever nog even doucht op je werk, dan kan dat ook. “Bereid je goed voor. Neem alles mee waar je je prettiger door voelt, een regenbroek, shampoo, deo, een andere trui, en je komt niet voor verrassingen te staan. Zo begin en eindig je de dag op een manier die bij je past.”